தைரியத்துக்கு மார்க் போடச் சொன்னால், மாணவர்களை விட மாணவிகளுக்குத்தான் நான் அதிக மார்க் போடுவேன்.
இது விசயத்தில் ஆர்.கே.நாராயண் சொன்ன கருத்தில் எனக்கு உடன்பாடு உண்டு. Strength வேறு Courage வேறு என்பார் நாராயண்.(Malgudi School Days).
மாணவர்கள் ஒன்று கூடிப் புயலைப் போலச் சீறும் கட்டங்களையும் பார்த்திருக்கிறேன். ஆக்சன் சினிமா போலத் திடுக்கிடும் காட்சிகள் கண்முன் ஓடும். கட்டாயம் சன்னல் கண்ணாடிகள் சில உடைந்து நொறுங்கும்.
மறுநாள் கூட்டம் கலைந்து விடும். சிலர் மாட்டிக் கொள்வார்கள். விசாரணை நடக்கும். அம்மா அப்பாக்களும் கூடச் சேர்ந்து அலைவார்கள். நேற்றைய ஆவேச முகங்களில் இன்று பரிதாபம் புகுந்திருக்கும். ஐநூறு ரூபாய் பெறுமான சன்னல் கண்ணாடிகளுக்காக ஒவ்வொருவரும் ஆயிரக்கணக்கில் அபராதம் கட்டவேண்டியிருக்கும். கட்டுவார்கள்.
நெல்லைப் பல்கலைக் கழகத்தில் நான் இளைஞர் நலத்துறை இயக்குனராக இருந்தபோது, ஒரு கலைவிழாவில் என் கண்முன்னே – ‘ஏய்!என்னப்பா!..” என்ற என் பலவீனமான கூச்சலைப் புறக்கணித்து – ஒரு மோதல் நடந்தது. விழா ஒரு கல்லூரிவளாகத்தில் நடைபெற்றது. இரு நாள் விழா. பேச்சு, பாட்டு, நடனம், வாத்தியம், ஓவியம், கோலம்… எனப் பல போட்டி நடக்கும். முதல் நாள் விழா உற்சாகமாகத் தொடங்கியது. அன்று மதியம் இரு பிரிவு மாணவர்களுக்கு இடையே தோன்றிய சிறு உரசல் பெருங்கலவரமாக மாறியது. நான் அதுவரை கண்டிராத கலவரம். அடி தடி… ரத்தக்காயம்… பைக் எரிப்பு! நான் சற்று திகைத்துப் போனேன்.விழா நிகழ்ச்சிகள் சட்டென்று அறுபட்டன. பங்கேற்க வந்த மாணவ மாணவியர் பயத்தோடு கலைந்தார்கள். இந்தக் கலவரம் நெல்லைப் பக்கத்து மாலைப் பத்திரிக்கைகளில் தலைப்புச் செய்தி ஆனது.
மறுநாள் விழா நடக்குமா? நண்பர்கள் சிலர் “இனி நடக்க வாய்ப்பு இல்லை.மாணவர்கள் எப்படி வருவார்கள்? கல்லூரி முதல்வர்கள் எப்படி அனுப்புவார்கள்?” என்றார்கள்.